1ST ANNIVERSARY OF MY SPACE

วันครบรอบ 1 ปี

          วันนี้ (7 มิถุนายน 2549) เป็นวันครบรอบ 1 ปี ที่สเปซนี้ถือกำเนิดขึ้นมา บล็อกแรกของสเปซคือบล็อกชื่อ “Yesterday” เกิดขึ้นในอินเตอร์เน็ตเมื่อวันที่ 7 มิถุนายน 2548 เวลาบ่าย 4 โมง 55 นาที 51 วินาที ซึ่งตอนนั้นผมก็คิดอะไรไม่ออกครับ เห็นคนอื่นๆ เขาทำสเปซกันสวยๆ แต่ผมเองก็ไม่รู้จะเขียนอะไรและไม่ทราบด้วยซ้ำว่าสเปซมีไว้ทำอะไรได้บ้าง บังเอิญตอนนั้นกำลังนั่งฟังเพลง Yesterday ของ The Beatles อยู่ ก็เลยเอาเนื้อเพลงนี้มาทำเป็นบล็อกแรกของสเปซซะเลย ก็ออกมาอย่างที่เห็นนั่นแหละครับ

Today (June 7, 2006) is the 1^st anniversary of my space. The name of the first blog is “Yesterday”, published on June 7, 2005 at 04.55.51 p.m. At that time I had no idea how other people could create such beautiful spaces. I didn’t even know what to write or what space was for. Coincidentally, I was listening to “Yesterday” song by The Beatles. I then put the lyrics of this song to my first blog as you have seen.

          จากวันนั้นเป็นต้นมา ผมก็เริ่มศึกษาในรายละเอียดว่า MSN Spaces นี้สามารถทำอะไรได้บ้าง โดยการเข้าไปดูของคนที่ทำมาก่อนแล้วบ้าง อ่านจากเวปไซต์ของ MSN Spaces บ้าง ก็ทำให้ได้รู้อะไรมากขึ้น และก็คิดว่าถึงแม้ผมเองไม่มีความรู้เรื่องภาษาคอมพิวเตอร์มาก่อน ก็ไม่น่าจะยากเกินกว่าความสามารถที่เราจะเรียนรู้ได้ สเปซแรกๆ ที่ผมเข้าไปดู และเป็นแรงบันดาลใจให้ผมอยากทำสเปซนี้คือมาได้แก่ สเปซของคุณมุ่ย และ สเปซของคุณมิว ผมขอขอขอบคุณเจ้าของสเปซทั้งสองไว้ ณ ที่นี้ด้วย ถ้าไม่ได้เห็นสเปซทั้งสองนี้ ผมอาจจะไม่ได้ทำสเปซมาจนทุกวันนี้ก็ได้

From that day, I have been studying what MSN Spaces can do in details by both visiting other spaces and MSN Spaces website so that I have learned quite a lot. I thought, though I had no knowledge about computer before, it would not be too difficult for me to learn. The very first spaces I visited, which made me eager to create my own space, are Mui’s Space and Mew’s Space. Thank you very much to the owners of both spaces. If I had not visited these spaces, I would not have my space as you see today.

          สำหรับคนที่กำลังเริ่มทำสเปซใหม่ๆ แล้วบังเอิญเข้ามาอ่านบล็อกนี้ของผม ผมอยากเล่าให้ฟังว่า ผมได้อะไรบ้างกับการใช้เวลาศึกษาและพัฒนาสเปซนี้ขึ้นมาตลอดระยะเวลา 1 ปีเต็มๆ เพื่อจะได้ประกอบการตัดสินใจว่า ควรจะทำต่อไปหรือจะเลิกทำนะครับ สิ่งแรกที่ได้จากทำสเปซนี้ก็คือ ได้ฝึกออกแบบ และเขียนบล็อก (Web Log) โดยใช้ภาษา HTML เป็น จึงทำให้เราได้เรียนรู้ภาษา HTML ไปในตัวด้วย ซึ่งก็ไม่ได้ยุ่งอยากอะไรสำหรับคนที่ไม่มีพื้นฐานมาก่อน เพียงแต่ให้ความสนใจ หมั่นสังเกต ยิ่งปัจจุบัน ในส่วนของ Edit Blog Entry ก็ให้เครื่องมืออำนวยความสะดวกเพิ่มขึ้นกว่าแต่ก่อนพอสมควร คือมีทั้ง HTML mode และ Mode ธรรมดาให้เราเลือกดูได้ จึงทำให้ง่ายต่อการเขียนบล็อก

For anyone who just start blogging and come here to read my writing, I’d like to tell you what I’ve got from my space where I have been spending a lot of time to develop during one full year so that you can make up your mind if you will continue or quit. First thing I’ve got from my space is web design and blog (Web log) writing by using HTML as source codes. That made me learn what HTML is for. It is not difficult for anyone who doesn’t have basic knowledge. What you should do is to pay attention to them. Currently, Edit Blog Entry module helps a lot for writing your blog. There are both HTML mode and normal view mode for you to create.

          นอกจากเรื่องเทคนิคและความรู้ที่เราจะได้จากการฝึกเขียนบล็อกเองแล้ว ผลพลอยได้ของการทำสเปซก็คือ สเปซของเราก็ถือเสมือนเวปไซต์ส่วนตัวที่เราไม่ต้องไปเสียเงินค่าเช่าโดเมนให้ยุ่งยาก เราสามารถใช้สเปซของเราเป็นสื่อกลางสำหรับติดต่อกันระหว่างหมู่ญาติมิตร เพื่อนฝูง หรือแม้กระทั่งบุคคลทั่วไปที่เข้ามาใช้อินเตอร์เน็ตได้ถ้าเราเปิด permission เป็น public ไว้ ทำให้เราได้เพื่อนใหม่ๆ เพิ่มขึ้นอีกมากมายซึ่งในโลกของความเป็นจริงอาจจะทำไม่ได้

Besides technical knowledge that we can get from blogging, it seems to us that we also have our own website without paying any money for domain name. We can use our space as a communication tool between our relatives, friends, or even other people who can access the net provided that we set space permission to public. This makes us have more and more friends, which we may not have in the real world.

          ถ้าหากเราทำบล็อกออกมาดี มีเนื้อหาสาระน่าสนใจ น่าติดตาม หรือมีแง่คิดดีๆ ก็จะทำให้มีคนเข้ามาอ่านมากขึ้น เราก็จะได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับคนที่เข้ามาคอมเม้นท์มากขึ้นตามไปด้วย แต่จำนวนคนที่เข้ามาคอมเม้นท์มากหรือน้อยนั้น ยังไม่สำคัญเท่าข้อความที่อยู่ในคอมเม้นท์ซึ่งมีทั้งคำแนะนำดีๆ ความเห็นที่แตกต่างออกไปในมุมมองของแต่ละคน และข้อติชม ตลอดจนกำลังใจดีๆ จากคนที่มาคอมเม้นท์ ซึ่งถือว่าสำคัญอย่างยิ่ง เพราะการที่ใครสักคนได้เสียสละเวลาเข้ามาอ่านที่เราเขียนไว้อย่างตั้งใจ แล้วยังฝากข้อคิดดีๆ ไว้ให้อีก สิ่งนั้นผมถือว่าเป็นสิ่งล้ำค่าที่ไม่สามารถซื้อหามาด้วยเงินทองได้

If we create good blogs with interesting stuff, more visitors will come and see. As a result, we can exchange any ideas with others who left us their comments. The number of visitors more or less is not more important than the valuable comments and ideas or any suggestions from different points of view, which is the most important. When someone spent their time on reading what we wrote intentionally and then left their comments for you, I always treat these comments as my precious things that cannot be bought by money.

          จากคนที่เข้ามาคอมเม้นท์กันไปมาบ่อยขึ้น ทำให้เกิดความสนิทสนมคุ้นเคยกัน ต่อมาก็มีการคุยกันทาง MSN Messenger ซึ่งความรู้สึกของผมว่ามันต่างกับ Chat Room ทั่วไป ที่เราคุยกับใครไม่รู้ แต่สำหรับการคุยกันทาง MSN Messenger ซึ่งเกือบทุกคนเราจะเคยรู้จักกันมาก่อนทาง MSN Spaces จึงทำให้เราคุยกันได้สบายใจมากกว่า และนั่นก็เป็นบ่อเกิดของมิตรภาพในโลกของอินเตอร์เน็ต ซึ่งไม่ได้มีการแบ่งแยกเพศ วัย เชื้อชาติ ศาสนา หรือฐานะแต่อย่างใด ผมถือว่าเป็นมิตรภาพที่บริสุทธิ์ ซึ่งจะหาได้ค่อนข้างยากในโลกของความเป็นจริง

From exchanging our comments more and more frequently, this would make us know each other. Then, we may chat via MSN Messenger, which, I think, is different from general chat room where we don’t even know whom we chat with. But for MSN Messenger, almost all people we already know who they are from their spaces. So, we can chat with them without worry. That will bring us good relationship on this cyber world, where there is no separation of sex, age, race, religion, or social status. I believe that this is a pure relationship, which we hardly find in the real world.

          แต่ไม่ว่าจะเป็น MSN Spaces หรืออินเตอร์เน็ตทั่วไป ล้วนแล้วแต่มีทั้งด้านบวกและด้านลบ ก็ขึ้นอยู่กับคนใช้ว่าใช้ในทางใด ถ้าเราใช้ในทางที่สร้างสรร ผมว่าอินเตอร์เน็ตก็เป็นทางเลือกหนึ่งที่ทำให้เรามีความสุขได้ แต่ถ้าเราใช้ในทางที่ไม่เหมาะไม่สม สักวันเราก็ต้องเจอกับความทุกข์เองอยู่ดี

However, both MSN Spaces and internet have both positive and negative sides. It depends on how we use them. If we use it in a positive and creative way, I think internet is an alternative way that can make us happy. On the other hand, if we use it in improper way, we may sometimes get in troubles.

          ขอบคุณทุกๆ คนที่ติดตามอ่านเรื่องราวต่างๆ ที่ผมนำมาลงในบล็อกแต่ละบล็อก ทั้งมีสาระและไร้สาระคละเคล้ากันไป ทุกคอมเม้นท์ ทุกข้อคิด ทุกคำแนะนำ และทุกคำติชม เป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดที่จะเป็นกำลังใจให้ผมทำสเปซนี้ต่อไปครับ

Thank you to everyone who has been following up and read my story in each blog. Some are serious and some are non-sense. Every comment, recommendation, and suggestion is the most valuable to me and makes me keep on developing my space.

ลิงค์ที่เกี่ยวข้อง

วันครบรอบปีที่ 2
วันครบรอบปีที่ 3
วันครบรอบปีที่ 4
วันครบรอบปีที่ 5