2ND ANNIVERSARY OF MY SPACE

วันครบรอบ 2 ปี

            วันที่ 7 มิถุนายนก็เวียน มาบรรจบครบรอบอีก 1 ปีแล้วนะครับ ก็เป็นอันว่าสเปซนี้มีอายุครบ 2 ปีบริบูรณ์พอดี แล้วก็จะย่างขึ้นสู่ปีที่ 3 ต่อไป ไม่น่าเชื่อ เหมือนกันนะครับว่าสเปซนี้จะมีอายุยืนยาวมาได้ถึงป่านนี้ ทั้งๆ ที่เจ้าของสเปซเองก็ไม่ค่อยจะมีเวลาหาเรื่องราวมาอัพเดต
ให้อ่านกัน เท่าไหร่ ถ้าจะเปรียบเทียบกับปีแรก ต้องยอมรับว่า ปีนั้นเป็นปีแห่งการเรียนรู้จริงๆ เพราะได้ใช้เวลาในการค้นคว้าเรื่องราวและ เทคนิคต่างๆ ที่เกี่ยวกับการทำสเปซแทบจะทุกวันถ้ามีเวลาว่างพอ แต่หลังจากสเปซเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง และทาง Windows Live Spaces ได้ทำการพัฒนาปรับปรุงโครงสร้างต่างๆ ให้สามารถมีลูกเล่นได้มากขึ้น ผมเองก็ไม่ค่อยได้ไปแตะต้องอะไรอีกเลยก็ว่าได้ ทั้งนี้ก็เพราะ ความรู้สึกส่วนตัวบอกว่า ยิ่งเพิ่มลูกเล่นเข้าไปมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งทำให้การโหลดแต่ละหน้าของสเปซช้าลงไปเท่านั้น โดย เฉพาะพวก Gadgets ที่ต้องลิงค์ไปยังเว็บของเจ้าของ Gadgets เหล่านั้น จะเห็นว่าบางครั้งก็ไม่สามารถโหลดได้ ซึ่งเราก็จะเห็นกัน อยู่บ่อยๆ หรือบางคนที่เคยเข้ามาแวะทักทายกันบ่อยๆ ถึงกับถอดใจ เพราะรอโหลดไม่ไหว หรือบางทีก็ทำให้เครื่องแฮงก์ไปเลย มีหลายคนที่หันไปเขียนบล็อกยังเว็บอื่นๆ ซึ่งมีให้บริการทำนองเดียวกันกับ Windows Live Spaces แต่ใช้ง่ายกว่า และโหลดได้เร็วกว่า ก็ถือว่าเป็นทางเลือกที่หลากหลายของพวกเราที่เป็น Blogger …..

            ความจริงผมเองก็เบื่อเหมือนกันกับปัญหา เรื่องการโหลดช้า หรือข้อจำกัดบางอย่างของ Windows Live Spaces แต่ที่ผมยังอยากทำตรงนี้ต่อไปก็เพราะว่า อย่างน้อยทั้ง Windows Live Spaces และ Windows Live Messenger ก็ยังผูกติดกันอยู่ ซึ่งทำให้สะดวกในการลิงค์ไปมาหากันได้ เพราะในขณะที่เรา Chat อยู่กับเพื่อนๆ ที่มีสเปซเหมือนกัน เราก็สามารถจะตามเข้าไปดูได้ทั้ง Profile และเรื่องราวในสเปซของเขา โดยไม่ต้องคอยถามหา URL ของสเปซ หรือบล็อกของเขาแต่อย่างใด เราก็ต้องยอมรับว่า ฟรีอีเมล์ที่มีคนนิยมใช้มากที่สุดก็คงไม่พ้น Hotmail, Yahoo และ Gmail ซึ่งทั้ง 3 รายนี้ ก็สามารถนำมาผูกติดกับ Windows Live Messenger ได้เช่นเดียวกัน …..

            มาพูดถึงเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นภายในระยะเวลา 2 ปีเต็มๆ ที่ผมได้เปิดสเปซนี้ขึ้นมา หลายคนอาจจะแปลกใจว่าทำไมคนอายุขนาดผมถึงได้เข้ามาทำสเปซ เหมือนกับเด็กวัยรุ่นทั่วๆ ไป เพราะตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา เท่าทีมีโอกาสออกสำรวจตามสเปซต่างๆ ผมเองก็แทบจะไม่เคยเจอคนรุ่นเดียวกับผมทำสเปซเช่นกัน จะมีบ้าง แต่ก็ไม่ค่อยได้ทำอะไรกับสเปซเลยก็ว่าได้ สาเหตุแรกที่ผมเข้ามาทำตรงนี้ก็เพราะอยากจะใช้เวลาที่พอมีเหลือบ้างในการศึกษาเรื่องอินเตอร์เน็ต เรื่องการเขียนเว็บไซต์ และความก้าวหน้าของโลกไซเบอร์ ซึ่งก็ทำให้จากคนที่ไม่เคยใช้คอมพิวเตอร์ พอรู้เรื่องอะไรขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยก็ใช้อีเมล์ ใช้โปรแกรมสำเร็จรูปที่จำเป็นๆ ในการทำงานได้บ้าง โดยที่ไม่ต้องอาศัยคนอื่นทำให้เหมือนแต่ก่อน แต่สิ่งที่เป็นผลพลอยได้จากการทำสเปซนั้นเกินความคาดหมาย เพราะทำให้ผมได้รู้จักผู้คนมากมายทั้งที่ทำสเปซด้วยกัน และคนที่ได้รับการแนะนำจากคนที่ทำสเปซด้วย จาก 1 เป็น 2 และเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนเกือบจะเกิน 500 คนเข้าไปแล้วนับถึงตอนนี้ …..

            สิ่งหนึ่งที่ผมประสบก็คือ สังคมในโลกไซเบอร์นั้นเรารู้จักกันได้ง่ายกว่าโลกของความเป็นจริง เพราะไม่มีการแบ่งชนชั้นวรรณะ ศาสนา เชื้อชาติ ภาษา เพศ และวัย ไม่ว่าจะอยู่ ณ มุมใดบนโลกใบนี้ ตราบใดที่สามารถเชื่อมต่อกันได้ด้วยอินเตอร์เน็ต เราก็สามารถเป็นเพื่อนกันได้ มิตรภาพที่เกิดบนโลกไซเบอร์หรือในโลกของความเป็นจริงย่อมเป็นสิ่งสวยงาม ถ้ามิตรภาพนั้นเกิดขึ้นด้วยความบริสุทธิ์ใจ และไม่มีเจตนาร้ายแอบแฝง แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ทุกสิ่งย่อมมีทั้งด้านบวกและด้านลบ เพราะสเปซหรือโปรแกรมแช็ทต่างๆ ก็เป็นแค่สื่อ หรือเครื่องมือในการติดต่อสื่อสารตัวหนึ่งเท่านั้น ขึ้นอยู่กับผู้ใช้ว่าจะใช้ไปในทางใด …..

            อีกประการหนึ่งที่หลายคนโดยเฉพาะคนที่คุยกันบ่อยๆ คงทราบมาบ้างว่า มีเรื่องราวเหลือเชื่อเกิดขึ้นกับผมมากมาย จากการที่ผมเข้ามาอยู่บนโลกไซเบอร์นี้ ครั้งแรกที่ผมสมัครใช้บริการของ Hotmail แล้วก็เริ่มหัดใช้ MSN Messenger ในการแช็ทกับเพื่อนๆ ตอนนั้นผมมีคนที่อยู่ใน Contact List เพียง 5 คนเท่านั้น แต่พอเริ่มมีสเปซ ก็เริ่มมีเพื่อนๆ หลานๆ ทะยอยขอ Add เข้ามาเรื่อยๆ จนกลายเป็นตอนนี้มีรายชื่ออยู่ใน Contact List ทั้งหมด 673 คน ซึ่งส่วนใหญ่จะอยู่ในวัยระหว่าง 14 – 25 ปี แรกๆ ที่รับ Add เข้ามาก็มักจะคุยกันเรื่องการทำสเปซ ซึ่งผมเองก็บอกว่าผมไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ และมักจะแนะนำให้ไปหาอ่านจากสเปซของคนที่เก่งๆ ต่อไป แต่พอได้คุยกัน 2 – 3 ครั้ง ก็เริ่มรู้จักกันมากขึ้น ก็จะมีปรึกษาเรื่องอื่นๆ บ้าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเรียน การทำงาน และการดำเนินชีวิต แต่เรื่องที่ผมมักจะเจอบ่อยๆ ก็จะเป็นเรื่องปัญหาหัวใจ เรื่องปัญหาความรักของวัยรุ่น ซึ่งผมก็แปลกใจว่า ทำไมหลานๆ ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงถึงเห็นผมเป็นที่ปรึกษาปัญหาหัวใจไปได้ ผมก็เคยถามกลับไปเหมือนกัน ก็ได้รับคำตอบคล้ายๆ กันว่า คงเป็นเพราะเห็นผมอายุมากแล้ว น่าจะผ่านโลก ผ่านชีวิตมาพอสมควร หรือไม่ก็ในโลกไซเบอร์ตรงนี้ไม่ค่อยมีใครที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับผมอยู่ก็เป็นได้ ก็เลยทำให้หลานๆ หลั่งไหลเข้ามาคุยมาปรึกษากันอยู่เป็นนิจ บางคนยังบอกอีกว่า "คุยกับคนแก่ ได้ความรู้ดี สบายใจดีกว่าคุยกับคนรุ่นเดียวกันที่คุยกันไม่รู้เรื่อง มีแต่ทะเลาะกัน" จากผลพวงของการคุยกับหลานๆ ก็ทำให้ผมได้รับรู้ภาษาวัยรุ่นหลายคำ ซะงั้น อิอิ…..

            ช่วงปีที่ผ่านมา ผมเองแทบไม่สามารถออนไลน์ที่ Hotmail ได้เลย บอกตามตรงว่า ถ้าเปลี่ยน Status เป็น Online เมื่อไหร่ ผมคุยไม่ทันจริงๆ ก็เลยใช้วิธีแอบ โดยตั้ง Status เป็น Appear Offline ไว้ แล้วคอยดูว่าคนไหนที่เข้ามาใหม่ ยังไม่ได้ทักทายกัน ผมก็จะเข้าไปทักและถามว่า ตั้งใจขอ Add เข้ามาเพราะอยากคุยเรื่องอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า แต่ถ้าเป็นคนที่เคยคุยกันแล้ว และไม่มีปัญหาอะไรค้างคาอยู่ ผมเองก็แทบจะไม่ได้เข้าไปทักอีกเลย หรือไม่ก็ทักทายไม่กี่ประโยคเท่านั้น ก็ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ ความจริงก็อยากจะคุยด้วยทุกคน แต่ไม่ไหวจริงๆ ครับ พิมพ์ก็พิมพ์ไม่คล่อง ใช้แค่ 2 – 3 นิ้วจิ้มๆ เอา ไม่เคยได้ฝึกพิมพ์ดีดแบบสัมผัสมาก่อน ครั้นจะมาหัดตอนนี้ มันก็ติดแบบจิ้มดีดซะแล้ว ก็ต้องปล่อยเลยตามเลย ถ้าใครที่ยังมีเมล์ของผมอยู่ใน Contact List แล้วยังไม่ได้ลบทิ้ง หากมีอะไรจะบอกจะคุยก็เขียนเป็นเมล์ หรือฝากข้อความไว้ได้นะครับ ผมจะได้ทราบว่าจริงๆ ตอนนี้ ในจำนวน 6 ร้อยกว่าคนที่อยู่ใน Contact List ของผมนั้น จริงๆ แล้วเหลือกี่คนที่ยังใช้เมล์นั้นอยู่ หรือยังมีเมล์ของผมอยู่ใน Contact List ผมกะว่า ภายในสัปดาห์หน้า ผมจะส่งเมล์ไปหาทุกคนให้ช่วยตรวจสอบ ถ้าไม่มีการตอบกลับ ผมคงต้องขออนุญาตลบเมล์นั้นออกจาก Contact List นะครับ …..

            รูปประกอบในบล็อกวันนี้ ส่วนมากเป็นบรรยากาศการพบปะสังสรรกันกับเพื่อนๆ หลานๆ ที่รู้จักกันผ่านสเปซนี่แหละครับ ก็มีทั้งมาอวยพรวันครบรอบวันเกิด ไปรับประทานอาหารด้วยกัน และเล่นกีฬาด้วยกัน เป็นต้น ย่อมแสดงให้เห็นว่า มิตรภาพดีๆ ก็เกิดขึ้นได้บนโลกไซเบอร์นี้ ทั้งๆ ทีแต่ละคนก็ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนที่จะมาทำสเปซและคุยกันผ่าน MSN Messenger เลย บางคนก็กลายมาเป็นเพื่อนสนิทกันก็มี อ้อ… เขียนมาซะยาว เกือบลืมเล่าว่า นอกจากผมจะเป็นที่ปรึกษาปัญหาหัวใจ (คล้ายๆ กับศิราณี) ให้กับหลานๆ ในสเปซนี้ไปแล้ว ตอนนี้ ยังถูกอุปโลกให้เป็นที่ปรึกษาด้านเพศศึกษา แบบเดียวกับคุณหมอนพพร และบางครั้งก็ยังเป็นเหมือน Samaritans ซึ่งก็รู้สึกมีความสุข ที่ได้ช่วยให้คนที่กำลังคิดหาทางออกไม่เจอถึงกับจะคิดสั้น ได้เจอทางออกและกลับมาใช้ชีวิตในสังคมได้ต่อไป …..

            นับแต่นี้ไป ผมอาจจะไม่ค่อยได้เข้ามาอัพเดตบล็อกบ่อยๆ แล้วนะครับ แต่ก็จะพยายามเข้ามาอ่านและตอบคอมเม้นท์ตามปกติ เพราะผมมีภารกิจส่วนตัวที่ต้องทำมากขึ้น ก็อย่างที่บอกแล้วว่า ถ้าใครต้องการจะติดต่อกับผมจริงๆ ก็สามารถทำได้ทั้งฝากข้อความไว้ที่เมล์ หรือฝ่ากเป็นคอม เม้นท์ไว้ก็ได้แล้วผมจะรีบติดต่อกลับไปให้เร็วที่สุด ยังไงสเปซนี้ก็ยังคงเป็นบ้านหลังหนึ่งบนโลกไซเบอร์ของผม ที่เปิดรับผู้มาเยือน ตลอด 24 ชั่วโมง … ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ และลูกๆ หลานๆ ที่แวะเวียนเข้ามาทักทายกันบ่อยๆ นะครับ ไว้จะกลับมาอัพเดตบล็อกหน้าตามเรื่องที่ได้รับการโหวตสูงสุดครับ ใครผ่านมายังไม่ได้กดโหวตก็ลองกลับไปกดดูนะครับ (อยู่หน้าแรก ตรงคำว่า Your Votes มุมขวาด้านบนของสเปซครับ) ….. [End]

สำหรับใครที่สนใจอยากฟังเสียงของเจ้าของสเปซพูดอะไรไว้บ้างในวันครบรอบ 1 ปีที่แล้ว ก็ลองคลิกเข้าไปที่บล็อก 1st Anniversary of My Space ได้นะครับ แล้วจะทราบว่าสเปซนี้ถือกำเนิดมาอย่างไร … ขอให้มีความสุขกับการท่องสเปซครั้งนี้ครับ

ลิงค์ที่เกี่ยวข้อง
วันครบรอบปีที่ 1
วันครบรอบปีที่ 3
วันครบรอบปีที่ 4
วันครบรอบปีที่ 5