เพลงประจำมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ (มอ.)
วันที่ 8 – 9 พฤศจิกายนนี้ กลุ่มกิจกรรมของศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี ได้ร่วมกับคณาจารย์จัดงาน "คืนสู่เหย้าชาวรูสะมิแล" ขึ้นภายในบริเวณวิทยาเขตปัตตานี ซึ่งถือเป็นการฉลองครบรอบ 40 ปี ของการก่อตั้งมหาวิทยาลัยแห่งนี้อีกด้วย โดยจะมีกิจกรรมต่างๆ เพื่อร่วมแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับคณาจารย์และนักศึกษา รวมถึงการร่วมกิจกรรมกับพี่น้องประชาชนในชุมชนต่างๆ ในจังหวัดปัตตานี เพื่อสร้างขวัญและกำลังใจรวมถึงสร้างความสัมพันธ์ที่ดีในทุกภาคส่วน
ก่อนที่ผมจะร่วมเดินทางไปในครั้งนี้ ก็อดคิดถึงเพลงประจำมหาวิทยาลัยไม่ได้ เลยเอามาลงให้ฟังกันก่อนในบล็อกนี้ลูกพระบิดา หรือศรีตรังแต่ละช่อที่ไปเบ่งบานอยู่ทั่วสารทิศ เมื่อได้ยินเพลงเหล่านี้แล้ว ผมคิดว่าทุกคนก็คงมองเห็นภาพตัวเองในสมัยที่ยังเรียนอยู่ โดยเฉพาะเพลง "สงขลานครินทร์" ตรงท่อนที่ว่า "ฟ้าดินถิ่นไกลใครจะมา สู่แดนสงขลานครินทร์นี้ เห็นแต่น้องแลตาพี่ แล้วมองไปที่ดอกศรีตรัง" ยิ่งทำให้ผมรู้สึกเลยว่า ใครที่ไม่เคยสัมผัสหรือไปเยือนที่นั่น คงจะมีความคิดเช่นเดียวกันว่าจะไปเรียนทำไมไกลถึงขนาดนั้น … ความรู้สึกแรกที่ผมไปถึงที่นั่นครั้งแรกก็เช่นเดียวกัน แต่เมื่อวันเวลาผ่านพ้นมาจวบจนทุกวันนี้ ผมรู้สึกขอบคุณชะตาชีวิตของผมที่ทำให้ผมได้ไปเรียนที่นั่น …. มันเป็นความทรงจำที่ดี ที่มิอาจจะลืมเลือนได้ไปตลอดชีวิต คลิกเพื่อดาวน์โหลดเพลง
เขตรั้วศรีบลู
==========
เขตรั้วสีบลู สร้างความชื่นชู ณ รูสะมิแล
น้อมดวงแดด้วยรักแท้และแน่นอน
คอหงส์เช่นกันร่วมจิตสัมพันธ์รักร่วมพระบิดร
รักร่วมใจเหมือนสิงขรมิเคลื่อนคลาย
โอ้พระพฤกษ์นี้ศรีตรังใหญ่ ที่เราร่วมใจไว้ดั่งหมาย
สัญลักษณ์แทนใจกายอยู่อาจินต์
ผูกพันมั่นเกลียวร่วมสายเลือดเดียวสงขลานครินทร์
ได้ร่มเย็นทุกชีวินเพราะพระราชบิดา
โอ้ศรีสถาบันที่เราร่วมกันพลันได้มาศึกษา
รู้และเรียนศาสตร์นานาพาก้าวไกล
เราขอปฏิญาณตั้งปนิธานและสาบานมั่นไว้
เราจะพลีทั้งกายใจไว้ศักดิ์ศรี
จะจงรักภักดีมั่น จะร่วมสร้างสรรในสิ่งดี
จะอุทิศชีวิตพลีเพื่อชาติไทย
ให้สมนามาว่าลูกสงขลานครินทร์ยิ่งใหญ่
พระราชบิดรที่เกรียงไกรเหนือหัวใจแห่งเรา
สงขลานครินทร์
=========
ศรีตรังประดังดวงดอกบาน
ดอกงามตระการมันคว้านลมคว้าง
ทะเลรื่นคลื่นเครือคราง
อ้อมไพรอ้างว้างค้างคอยใครนี่
ฟ้าดินถิ่นไกลใครจะมา
สู่แดนสงขลานครินทร์นี้
เห็นแต่น้องแลตาพี่
แล้วมองไปที่ดอกศรีตรัง
*ท่ามกลางลางฝันรัญจวน
เสียงเพลงลมหวนมันเย้ายวนภวังค์
ฟังเหมือนดนตรีชีวิตนิจจัง
กล่อมเกลาเคล้าคลั่งคอยหา
ศรีตรังเจ้ายังสะพรั่งบาน
สุมลสุมาลย์สวรรค์วาวฟ้า
เห็นดอกศรีตรังดังว่า
เห็นเป็นดวงหน้าตราศรีตรัง.. (ซ้ำ*)
ยังไม่ลืมศรีตรัง
=========
วันแสนชื่นไม่คืนดั่งฝัน เสียดายวันสุขสันต์
นับวันลับไปไกลห่าง วันอำลานั้นมาขัดขวาง
พาหัวใจอ้างว้าง ร้างแรมเลือน
แดนนี้ก่อให้เกิดความหวัง หวนกลายเป็นความหลัง
ศรีตรังร่วงโรยโปรยเกลื่อน ความอาลัยนั้นคอยกรีดเฉือน
คอยย้ำใจเสมือน เตือนผูกพัน
ยามร้างแรมไกล โยงสายใจเป็นเพื่อน
เตือนไว้ในความฝัน หัวใจตรงกัน
ยังคะนึงตรึงมั่น ห่วงผูกพันศรีตรัง
* คำว่าจากไม่อยากได้ยิน เสียงคอยเตือนถวิล
น้ำตาร่วงรินลาหลั่ง เตือนดวงใจยามไกลอีกครั้ง
ยังไม่ลืมความหลัง ยังไม่ลืม….. (ซ้ำ*)
กลับจาก มอ. ตานี แล้วจะมาเล่าต่อพร้อมภาพในปัจจุบัน …. รอติดตามต่อไปนะครับ
จากศิษย์เก่า มอ. ตานี รุ่น 11 มนุษย์ศาสตร์รุ่น 4
A Small Home On Cyber World 