MIRACLE OR COINCIDENT (PART 4)

Miracle or Coincident… Part 4  On the first day when I arrived in Pattani everything seemed to be alright, nothing was unusual. I could stay at the university’s dormitory known as Dorm No. 3 at that time. This was because all freshmen would have the right to stay at university’s dormitory, while senior students would have to get a draw. Who won a draw would be able to stay at the university’s dormitory, otherwise, they had to stay at some private dormitories, which the rental would a little bit higher. In those days we still had a so-called “Activity for welcoming freshmen”. I am not sure if this activity is still performed or has already been stopped. For me, I felt that this activity made me enjoyable and cheerful. From this activity, at least I got 3 senior students who took a good care of me i.e. a sophomore student whose initial student code was the same as me, one at the same faculty and one who was from the same Province. This made me, who was more than one thousand kilometers away from home, feel secure and free from anxiety or lonely. This also made me not to be homesick.       During ‘Activity for welcoming freshmen’ After passing the ‘activity for welcoming freshmen’, I had an opportunity to sit and study the history of Prince of Songkla University and the most famous places in Pattani Province. Later on, I known “Lim Ko Niew Shrine”, the most beautiful and largest “Central Mosque”,       Central Mosque                          Lim Ko Niew Shrine and the last place that stoke my eyes was called “Wat Chang Hai”. “Wat Chang Hai” was the name of a temple that reminded me of a place in my dream as I mentioned earlier.       Wat Chang Hai So, I picked up the small amulet that I kept in my traveling bag and had a careful look at it again. What I saw were the letters on the backside of the amulet, which could be clearly seen as “Luang Phor Tuad…Wat Chang Hai”. At that moment, I felt numb all over my body and did not believe it was true. I thought to myself that there might be several “Wat Chang Hai”. However, I did not hesitate to go to the library and looked up for the history of this temple.    "Luang Phor Tuad Amulet What I found out was “Luang Phor Taud” was actually the first Buddhist Abbot of “Wat Chang Hai”, but he passed away more than 300 years ago. “Wat Chang Hai” located at Moo 2, Tambon Kuannori, Khok Pho district, Pattani province. Only a few people who did not know the name of “Luang Phor Tuad” or “Luang Phor Tuad” who transformed seawater into drinking water. But I was among a few people who really had never known “Luang Phor Taud” before though his amulet has been with we since the first day I found it while I was reading a book under the tree. I was a destiny to make me meet his amulet, wasn’t it? That’s why he brought me to study in Pattani. Once I known the truth, I went to “Wat Chang Hai” on the following Saturday without any further delay so as to pay respect to his remains at the stupa. And another thing that made me stupefied was the stupa that situated near the railway. It was the same picture as the one in my deep memory since I had a dream while I was sleeping under the tree. At this time, everything was clearer because the picture in my dream was actually the picture of the stupa at ‘Wat Chang Hai” where I had never visited before. But why did I apparently see this picture in my dream?              Stupa where Luang Phor Tuad’s remains is kept    Wat Chang Hai, the same as in dream When coming to this point, I asked myself, “Is it a miracle or coincident that makes me sleep and dream to go to this temple though I have never been there before in my life?” Once I woke up, I found an amulet of “Luang Phor Tuad”, moreover, I decided to study in Pattani where I had never thought of this place even for a minute. “Is it a desire of “Laung Phor Tuad” to have me as his follower?” That’s why he brought me to study in Pattani and to meet him at “Wat Chang Hai”… Anyone who read Part 4 of this story “Miracle or Coincident” for the first time, I would recommend that you go back to read from Part 1 so that you will know the whole story. Then, could you tell me which it is between miracle and coincident? I may let this story end at this point. However, “Luang Phor Tuad” has made many things for me that I cannot understand. Nowadays, his amulet is still with me and I still keep my promise with him that I will stay with his amulet forever. …..The End….. Back to Part 3

ปาฏิหาริย์หรือบังเอิญ…ตอนที่ 4          วันแรกที่ผมมาถึงปัตตานี ทุกอย่างก็เป็นไปด้วยความราบรื่น ไม่มีอะไรผิดปกติ ผมได้เข้าพักในห้องพักชายภายในมหาวิทยาลัย ในสมัยนั้นเรียกกันว่า หอ 3 เพราะเป็นนักศึกษาปี 1 จึงได้สิทธิ์เข้าพักในหอพักของมหาวิทยาลัยทุกคน แต่ถ้าเป็นรุ่นพี่ก็จะต้องจับฉลาก ใครจับฉลากไม่ได้ก็ต้องไปหาหอพักของ เอกชนข้างนอกมหาวิทยาลัยซึ่งก็จะมีค่าห้องเช่าแพงกว่า         ในสมัยนั้นยังมีกิจกรรมการรับน้องใหม่อยู่ ซึ่งผมไม่แน่ใจว่าปัจจุบันกิจกรรมนี้ได้ถูกยกเลิกไปหรือยัง สำหรับผมตอนนั้น ผมมีความรู้สึก ว่ากิจกรรมรับน้องใหม่เป็นไปด้วยบรรยากาศสนุกสนาน ทำให้ผมรู้จักรุ่นพี่ที่คอยเป็นพี่เลี้ยงคอยดูแลผมหลายคน เช่น พี่รหัส พี่คณะ และพี่จังหวัด เป็นต้น ทำให้ผมซึ่งเดินทางจากบ้านเกิดเมืองนอนมาเป็นพันกิโลเมตรได้รับความ อบอุ่นใจ อย่างน้อยก็ไม่หว้าเหว่ และทำให้หายคิดถึงบ้านไปได้มากทีเดียว       ภาพบางส่วนใน ‘กิจกรรมการรับน้องใหม่’         เสร็จจากประเพณีรับน้องผมก็ได้มีโอกาสมานั่งศึกษาประวัติความเป็นมาของมหาวิทยาลัย รวมทั้งศึกษาถึงสถานที่สำคัญๆ ของจังหวัด ปัตตานี ก็ทำให้ผมได้รู้จัก ศาลเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว และ มัสยิดกลางปัตตานี ที่สวยงามและใหญ่ที่สุด       มัสยิด กลาง                               ศาลเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว         และก็มาสะดุดตรงสถานที่สำคัญอีกแห่งหนึ่งของปัตตานีก็คือ วัดช้างให้ ที่ชื่อของวัดนี้ทำให้ผมสะดุดก็เพราะว่า ผมจำได้ลางๆ ว่าเคยเห็นชื่อวัดนี้ที่ ไหนมาก่อน       วัดช้างให้ หรือวัดช้างให้ราษบูรณาราม          แล้วก็นึกได้จึงรีบไปหยิบพระเครื่องที่นำติดตัวมา ซึ่งผมเก็บไว้ในกระเป๋าเดินทางออกมาดูอีกครั้ง และสิ่งที่ผมเห็นก็คือด้านหลังขององค์ จะเป็นตัวหนังสือเขียนไว้ชัดเจนว่า “หลวงพ่อทวด วัดช้างให้” ณ วินาทีนั้น ผมรู้สึกตัวชาไปหมด ไม่เชื่อว่าจะเป็นไปได้ ในใจก็ยังคิดว่า วัดช้างให้คงมีหลายที่ก็เป็นได้ ผมจึงไม่รอช้า รีบเข้าห้องสมุดเพื่อค้นประวัติความเป็นมาของ วัดนี้ทันที    พระหลวงพ่อทวดวัดช้าง ให้         และสิ่งที่ผมค้นพบก็คือ หลวงพ่อทวด ท่านเป็นสมภารเจ้าอาวาสองค์แรกของวัดช้างให้จริงๆ แต่ท่านได้มรณภาพไปแล้วไม่น้อยกว่า 300 ปี ปัจจุบัน วัดช้างให้ ตั้งอยู่ หมู่ที่ 2 ตำบลควนโนรี อำเภอโคกโพธิ์ จังหวัดปัตตานี น้อยคนนักที่จะไม่รู้จักชื่อของหลวงพ่อทวด หรือหลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืด แต่ผมก็เป็นคนส่วนน้อยที่ไม่รู้จักจริงๆ ทั้งๆ ที่ท่านก็อยู่กับผมมาตั้งแต่วันแรกที่ผมได้เจอท่าน เมื่อครั้งที่นอนอ่านหนังสืออยู่ใต้ต้นไม้ หรือว่าเป็นเพราะฟ้าลิขิตที่ทำให้ผมได้เจอท่าน ท่านจึงอยากให้ผมมาเรียนที่ปัตตานี         เมื่อทราบดังนั้น ผมก็ไม่รอช้าอีกต่อไป วันเสาร์ต่อมาผมจึงเดินทางไปยังวัดช้างให้ทันที เพื่อไปนมัสการสถูปซึ่งเป็นที่บรรจุอัฐิของหลวง พ่อทวด และสิ่งที่ผมต้องตะลึงอีกครั้งก็คือภาพของวัดและสถูปที่ตั้งอยู่ติดกับทางรถไฟนั้นเป็นภาพที่ติดอยู่ในจิตใต้สำนึกของผมอยู่ตลอดเวลาตั้งแต่ผมนอนอ่านหนังสือแล้วหลับฝันไป ตอนนี้ทุกภาพชัดเจนขึ้น เพราะภาพในฝันนั้น ก็คือภาพของวัดช้างให้นี้เอง ซึ่งผมก็ไม่เคยมาที่วัดนี้มาก่อนเลยในชีวิต แต่ทำไมในฝันผมจึงเห็นภาพนั้นชัดเจนเหลือเกิน                สถูปที่บรรจุอัฐิของหลวงพ่อทวด    วัดช้างให้ ซึ่งเป็นภาพเดียวกับภาพในฝัน         มาถึงตรงนี้ ผมก็ถามตัวผมเองว่า มันเป็นปาฏิหาริย์หรือความบังเอิญกันแน่ที่ทำให้ผมนอนหลับฝันไป ฝันว่าได้มาที่วัดแห่งนี้ทั้งๆ ที่ชีวิต ก็ยังไม่เคยมา พอตื่นขึ้นมาก็มาเจอพระหลวงพ่อทวดอีก แล้วแค่นั้นยังไม่พอ ผมก็เลือกที่จะมาเรียนที่ปัตตานี ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านั้นไม่เคยมีความคิดในสมองเลยว่าอยากจะมาเรียนที่นี่ หรือเป็นความประสงค์ของหลวงพ่อทวดท่านที่ อยากให้ผมเป็นศิษย์จึงได้ตามผมให้มาเรียนที่ปัตตานี และจะได้มาเจอท่านที่วัดช้างให้แห่งนี้ …         ถ้าใครที่เพิ่งมาอ่านตอนสุดท้ายของเรื่อง “ปาฏิหาริย์หรือบังเอิญ” คงต้องย้อนกลับไปอ่านตั้งแต่ตอนแรกนะครับ แล้วช่วยบอกผมหน่อยว่า เรื่องราวที่ผมเล่ามาทั้งหมดนั้นเป็น “ปาฏิหาริย์หรือบังเอิญ” กันแน่ …          ผมคงจบเรื่องนี้ไว้เพียงแค่นี้… แต่ความเป็นจริงนั้น หลวงพ่อทวดท่านยังมีอะไรที่ทำให้ผมไม่เข้าใจอีกมาก มาย แต่ทุกวันนี้ท่านก็ยังอยู่กับผม และผมก็ยังมั่นในสัญญากับท่านตั้งแต่วันแรกว่าผมก็จะอยู่กับท่านตลอดไปเช่นกัน… …..อวสาน….. กลับไปตอนที่ 3